HISTORIA

1909 - 2009 - do dziś

1909 - 1949

Tradycje sportowe Lwówka sięgają XVI wieku, kiedy syn Sędziwoja z Ostroroga (założyciela Lwówka) otrzymał przywilej królewski zezwalający na organizację zawodów strzeleckich. Niestety kroniki milczą na temat ówczesnych sukcesów strzeleckich mieszkańców Lwówka, a historia lwóweckiego sportu rozpoczyna się na początku XX wieku. Wszystko zaczęło się w słoneczną niedzielę 5 września 1909 roku. Skrupulatny urzędnik pruski zanotował:
,,Na spacerze na szosie do Pniew spotkali się Józef Urbaniak czeladnik stolarski, Sibilski Walenty czeladnik młynarski oraz Wincenty Roj szewc i postanowili założyć Towarzystwo Gimnastyczne,,
Następnego dnia tj. 6 września 1909 roku złożyli u burmistrza Statut Towarzystwa
Gimnastycznego ''Sokół'' we Lwówku koło Pniew. Trzy miesiące później Kurier Poznański nr 285 z dnia 15 grudnia 1909 roku informuje czytelników ,że:
,,Nowe Towarzystwo ,,Sokół,, powstało w niedziele ostatnią (12 grudnia) we Lwówku. Do Zarządu wybrano Wincentego Roja jako prezesa, Andrzeja Korcza sekretarza i Romana Schultza skarbnika. Na razie przystąpiło do nowego niewielu ,bo tylko 14 członków, lecz mamy nadzieję , znajdzie się we Lwówku co najmniej trzy razy tyle osób, które zrozumieją szczytne zasady, którym hołduje Sokolstwo Polskie i podporą czynnie nowo usłane gniazdo. Młodemu Sokołowi Czołem! ... ,,
Wypełniając rygory rejestracyjne i obawiając się działań restrykcyjnych Zarząd nowo powstałego Towarzystwa jeszcze tego samego dnia zawiadamia na piśmie ,, Prześwietną Władzę Policyjną ,, o powołaniu do życia Towarzystwa Gimnastycznego ,,Sokół,, , dołączając statut oraz skład osobowy Zarządu
W statucie Towarzystwa czytamy:
,, Celem Towarzystwa jest uprawianie gimnastyki i rozwijanie więzów koleżeńskich przez urządzanie godzin ćwiczeń, otwartych popisów gimnastycznych, rozrywek zimowych i letnich, wycieczek przedstawień jak i utrzymywanie biblioteki...
Dodajmy, że do zakresu ćwiczeń, które mogły być uprawiane w Towarzystwie należały szermierka, kolarstwo i wioślarstwo.
Obawy założycieli Sokoła, którzy spodziewali się niechętnej reakcji zaborcy na powstanie Towarzystwa okazały się w pełni uzasadnione. Już 16 grudnia 1909 roku, władza policyjna Lwówka zobowiązuje Zarząd Towarzystwa aby w ciągu 3 dni:
- Dostarczyli kompletny spis członków wg nazwisk, zawodu i miejsca zamieszkania
- Powiadomili w jakim lokalu Towarzystwo zostało założone
- Donieść o lokalu Towarzystwa
Zaglądając do prowadzonych z iście pruską pedanterią akt policyjnych czytamy:
,,Mistrz szewski Wincenty Roj, lat 29 wyjaśniał zarzut:
Powołanie do życia Towarzystwa Sokół odbyło się przez trzech członków Zarządu na zamkniętym zebraniu Zarządu. Otwartego zebrania jeszcze nie było. Nie mamy też miejsca, w którym moglibyśmy ćwiczyć, ani też sprzętu do ćwiczeń...
Zapewne wyjaśnienia, które złożył prezes Wincenty Roj nie do końca były prawdziwe i wzbudziły podejrzenia władzy. Królewski Radca Ziemski powiatu nowotomyskiego (odpowiednik obecnego starosty) informuje policję:
,,Poczynione dochodzenie w sprawie powołania do życia Towarzystwa ,,Sokół,, zwracam z uwagą, że Towarzystwo należy traktować politycznie. O dalszym jego rozwoju należy mi w ciągu 6 miesięcy donieść, albo wcześniej jeśliby zaszła jakaś przyczyna tego...
Od tej pory Towarzystwo jest pod ścisłą inwigilacją policyjną. 10 marca 1910 sierżant policji Bruner donosi:
,,Tutejsze Towarzystwo Sokół nie odbyło dotąd żadnego zebrania. W Towarzystwie podobno zgłosiło się około 20 członków do uczestnictwa...
4 maja 1910 roku w raporcie policyjnym czytamy:
,,Czy tutejsze Towarzystwo odbyło zebranie nie zostało dotąd ustalone...
Mimo licznych utrudnień i ścisłego policyjnego nadzoru Towarzystwo zaczyna aktywnie działać. Co więcej zaczyna nawiązywać kontakty sportowe z podobnymi organizacjami z sąsiednich terenów. W meldunku policyjnym z 25 czerwca 1912 roku policjant zawiadamia że:
,, W ćwiczeniach gimnastycznych uczestniczyło 34ludzi 7 chłopaków ze Lwówka i 27 z obcych Towarzystw, ponadto uczestniczyło 9 dziewcząt (3 ze Lwówka i 6 z Opalenicy)...,,
Towarzystwo wystawia też sztuki teatralne. Na każde przedstawienie wymagana jest wcześniejsza zgoda cenzury. Również zabawy taneczne musiały wcześniej uzyskiwać policyjne zezwolenie. 10 lutego 1913 roku w donosie do pana landrata (wysoki urzędnik stojący na czele administracji powiatu) czytamy:
,, Towarzystwo Sokół we Lwówku w ostatnim roku zwiększyło swoje znaczenie i zasięg. Liczbę członków określa się teraz na około 40 obojga płci. Towarzystwo będzie bezwzględnie nadzorowane. 12 stycznia Towarzystwo urządziło walne zebranie z następującą po nim zabawą taneczną. Ponieważ urzędnik policyjny nie został wpuszczony na zebranie wytoczono przeciwko Zarządowi postępowanie karne...
Zarząd Towarzystwa karany jest również kilkakrotnie finansowo za udział w zajęciach młodzieży poniżej 18 lat. Zaborcy słusznie obawiali się, że patriotyczna atmosfera panująca w Sokole stanowi istotne zagrożenie ich interesów. Policyjni szpiedzy kontrolowali, czy wystąpienia na zebraniach wygłaszane były w języku niemieckim, przekroczenie tego nakazu również groziło sankcjami.
Rok 1918 to apogeum ingerencji pruskiej w życie i działanie Towarzystwa. 7 czerwca 1918 roku urzędnik policyjny informuje Zarząd:
,,Udziela się Towarzystwu Gimnastycznemu Sokół prawa do odbywania ćwiczeń gimnastycznych. Zebrania miesięczne i wycieczki nie mogą się odbywać...,,
W okresie pierwszej wojny światowej działalność Towarzystwa zawieszono. Pierwsze wzmianki o Sokole we Lwówku w odrodzonej Polsce odnajdujemy w piśmie datowanym z lipca 1920 roku. Zarząd Towarzystwa zawiadamia policję i prosi o wyrażenie zgody ponieważ:
,,Sokół zamierza zorganizować uroczysty wymarsz na miasto i zabawę taneczną...,,
Oczywiście, że prośby te były już tylko urzędniczą formalnością i Zarząd Towarzystwa uzyskiwał zgody bez trudu.
Do programu działania Sokoła włączono teraz nową konkurencję sportową: ostre strzelania do tarcz. Liczne imprezy sportowe , zabawy taneczne, przedstawienia teatralne i patriotyczne przemarsze są teraz w stałym programie działalności Towarzystwa.
Po roku 1919 Towarzystwu sportowemu ,,Sokół,, przybywa nowy konkurent. Powstaje bardzo prężny ośrodek sportowy BRACTWO KURKOWE, zajmujący się w szczególności sportem strzeleckim.
Aż do roku 1939 te organizacje razem zgodnie będą działać na rzecz sportu strzeleckiego na ziemi lwóweckiej.
W latach dwudziestych Towarzystwo ma problemy finansowe.
W 1929 roku w czasie Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu Sokół Lwówek zamierza brać czynny udział w występach gimnastycznych. Towarzystwo prosi magistrat o zwolnienie z podatku miejskiego jaki musi zapłaci Sokół za zysk z zabawy i przedstawienia teatralnego. Magistrat prośbę Towarzystwa załatwia odmownie. Mimo trudnej sytuacji finansowej na początku lat trzydziestych Sokół buduje na należącym do miasta boisku szatnie. Służyć one będą miejscowym sportowcom aż do 1939 roku.
W latach 1933 i 1935 Lwówek jest Organizatorem Okręgowego Zlotu Towarzystw Gimnastycznych ,Sokół,.
W 1937 roku Towarzystwo Sokół Towarzystwo prosi magistrat o udzielenie subwencji, gdyż zamierzają uczestniczyć w VIII Wszechpolskim Zlocie Sokolstwa w Katowicach a nie mają wystarczających środków pieniężnych. Niemal regułą w takich sprawach jest odmowa magistratu.
Problemy finansowe, jakie przeżywa Sokół już niedługo staną się nie ważne. Zbliża się 1 wrzesień, czeka nas posępna noc hitlerowskiej okupacji.

1945 - 1999

Po wojnie, w kraju totalnie zniszczonym gospodarczo i kulturalnie życie sportowe odradza się z trudem. Państwo organizuje się od podstaw. Powstają szkoły, zakłady pracy , biblioteki, rodzi się sport.
We Lwówku pod koniec 1946 roku Seweryn Nowak, Edward Jankowski, Leonard Szulc, Gracjan Stachowiak, Jerzy Kubiński i wielu innych organizują Klub Sportowy, który przyjmuje na krótko nazwę ,Junak, a następnie ,Start,. Entuzjazm i optymizm, jaki zapanował w kraju przeniósł się także na działalność sportową. We Lwówku postanowiono powołać drugi klub ,,Gwardię,, pod patronatem M.O, który jednak po niedługim czasie połączył się ze ,,Startem,,.
W 1947 roku Start Lwówek wchodzi w struktury organizacyjne ludowych klubów sportowych. Klub od początku powstania był piłkarskim, tylko okazyjnie organizowano rozgrywki w tenisie stołowym, warcabach i szachach.
Finanse płynęły obywateli miasta , wśród nich wymienieni założyciele Startu.
Szybko rosły potrzeby klubu i okazało się że sponsorowanie działalności sportowej przez osoby prywatne jest niewystarczające. Wówczas na długie lata włączyła się z duża pomocą Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska we Lwówku.
W latach 1945 - 1948 organizacja życia sportowego na poziomie Okręgowego Związku Piłki Nożnej była jeszcze w powijakach, dlatego też działalność sportowa ,,Startu,, ograniczała się do udziału w licznych turniejach we Lwówku i sąsiadujących miejscowościach. Starsza generacja mieszkańców do dzisiaj pamięta turnieje z udziałem Sokoła Pniewy, Błękitnych Wronki, i Gromu Wolsztyn. Wieści że we Lwówku działa prężnie sekcja piłki nożnej dotarła też do Poznania. W rezultacie na początku lat pięćdziesiątych do Lwówka zawitała słynna Warta Poznań. Piłkarze poznańscy goszczeni byli w domu p.p. Przewoźnych na ul. Pniewskiej u rodziców długoletniego później, a obecnie honorowego Prezesa Zdzisława Przewoźnego.
Na początku lat pięćdziesiątych zespół zostaje zgłoszony do rozgrywek klasy ''C'' i zaczyna uczestniczyć w regularnych zawodach organizowanych przez OZPN. Pierwszym trenerem drużyny jest Marian Szałek., a jedenastka ze Lwówka w kolejnych sezonach zajmowała środkowe miejsca w tabeli zdobywając niezbędne doświadczenie w walce o mistrzowskie punkty.
W roku 1961 LZS Lwówek zanotował pierwszy sportowy sukces. Drużyna awansowała do ''B'' klasy pozostawiając w pokonanym polu takie drużyny Polonię Nowy Tomyśl, Patrię Buk, Promień Opalenica czy Obrę Zbąszyń. Z ciekawszych wyników należy zanotować ,hokejowe, zwycięstwo nad Koroną Bukowiec 11:0 czy nad Strzyżewem 8:3. Trzon zespołu stanowili wówczas bramkostrzelny Marian Gorzelańczyk, F.Gmerek, T.Malak, T.Gorzelańczyk, J.Łuczak , F.Mucha , J. Deptała, A.Mroczkiewicz, B.Kliszewski i J.Paszke
Zarząd klubu traktuje bardzo poważnie awans zespołu zatrudniając nowego trenera Jana Mielcarskiego. I słusznie, gdyż przeciwnicy są renomowani, a mecze z nimi rozgrywane wymagają najwyższego zaangażowania piłkarzy ze Lwówka. W tych pierwszych zmaganiach na poziomie ''B'' klasy w sezonie 1961/1962 Lwówek zanotował kilka wartościowych sukcesów między innymi wygrał z awansującym do klasy ''A'' Sanem Poznań 1:0, dwukrotnie pokonał trzeci zespół Olimpii Poznań, zremisował w Poznaniu z Admirą 2:2 oraz rozgromił Concordię Murowaną Goślina 4:1. Na koniec rozgrywek zespół zajął 4 miejsce zdobywając w 16 meczach 18 punktów (8 wygranych, 2 remisy), co było niewątpliwie sukcesem tej młodej i niedoświadczonej drużyny. Niekwestionowanym liderem był Marian Gorzelańczyk, który zdobył 16 bramek na 37 strzelonych przez drużynę. W sierpniu 1962 roku w wyniku uchwały Zarządu klub przyjmuje nazwę LKS Pogoń i pozostaje jej wierny aż do dnia dzisiejszego. Sportowo drużyna ze Lwówka powtarza rezultat z poprzedniego sezonu i w klasyfikacji końcowej zajmuje czwarte miejsce w tabeli (18 gier, 21 pkt. Bramki 42:38). Najwięcej bramek strzelali Marian Gorzelańczyk 10, oraz Jarosław Łuczak i Bogdan Gularek po 8.
W roku 1963 funkcję prezesa klubu obejmuje Zdzisław Przewoźny. To jeden z najbardziej oddanych działaczy i zasłużonych działaczy ''Pogoni'' Lwówek , który dzierżył ster w klubie nieprzerwanie przez 28 lat.
W 1965 roku trenerem zespołu ze Lwówka został Marian Rogowski pod jego kierownictwem drużyna awansuje do klasy ''A'' Oto tabela:

Pogoń Lwówek

14 22 38:18

Lech III Poznań

14 21 42:17

San Poznań

14 20 28:21

Unia Sieraków

14 15 31:28

Polonia Nowy Tomyśl

14 13 26:23

Promień Opalenica

14 13 22:23

Przemysław Poznań

14 61 6:40

LZS Posadowo wycofało się z rozgrywek

Pogoń Lwówek 14 22 38:18
Lech III Poznań 14 21 42:17
San Poznań 14 20 28:21
Unia Sieraków 14 15 31:28
Polonia Nowy Tomyśl 14 13 26:23
Promień Opalenica 14 13 22:23
Przemysław Poznań 14 6 16:40
LZS Posadowo wycofało się z rozgrywek

Jak wynika z tabeli walka o awans odbywała się do ostatniej rundy. 5 czerwca 1966 roku w Opalenicy przy wypełnionym stadionie Pogoń po bardzo dobrej grze pokonała miejscowy Promień 3:0 uzyskując upragniony awans. Łupem bramkowym podzieliło się 8 zawodników, z których niezawodny Marian Gorzelańczyk i Eugeniusz Naculak zdobyli najwięcej po 10 goli, a Czesław Dłużewski i Franciszek Gmerek po 5.
W tym roku Pogoń Lwówek odniosła jeszcze jeden sukces awansując do finału wojewódzkiego Pucharu Polski. Dopiero porażka z Górnikiem Konin 1:4 przerwała pucharową przygodę ambitnych piłkarzy ze Lwówka.
Rok 1966 to niewątpliwie apogeum sukcesów piłkarzy Pogoni. Nikt nie spodziewał się, że następne lata przyniosą tyle niepowodzeń.
Po rocznym pobycie w klasie ''A'' zespół zostaje zdegradowany do klasy niższej, odtąd trwa ponad 20 letnia kwarantanna w czasie której lwóweccy piłkarze nie potrafią odnieść znaczącego sukcesu sportowego. W latach siedemdziesiątych awansują jeszcze do klasy ''A'' , żeby po rocznym pobycie ponownie doznać goryczy porażki i spadku do klasy ''B''
W latach osiemdziesiątych po przegranym awansie do klasy ''A'' Pogoń sięga dna - wycofuje się z rozgrywek. Po roku musi zaczynać grę w klasie ''C'', szybko jednak awansuje do ''B'' klasy.
W 1991 roku następuje kolejna zmiana w fotelu prezesa Pogoni Lwówek, po wieloletnim prezesie Zdzisławem Przewoźnym kierownictwo klubu obejmuje Michał Mroczkiewicz. Pasjonat sportu, kibic Pogoni, świetny organizator będzie miał zaszczyt kierować klubem w roku jego jubileuszu, on też zapewne wprowadzi klub w nowe tysiąclecie.
Przełomowym w historii klubu okazał się rok 1992, kiedy to po rezygnacji w rozgrywkach ''LKS Budowlanych'' Nowy Tomyśl LKS Pogoń Lwówek przejmuje sekcję piłki nożnej nowotomyślan i za zgodą OZPN występuje w rozgrywkach klasy makroregionalnej.
Wprawdzie piłkarze nie potrafili obronić pozycji w tej klasie i spadają do klasy okręgowej, ale poczynione zmiany w strukturze zarządzania klubem, a także zmiany w organizacji rozgrywek Poznańskiego OZPN sprawiają, że klub zaczyna liczyć się w hierarchii najsilniejszych klubów piłkarskich w województwie poznańskim.
W sezonie 1993/1994 Pogoń Lwówek bierze udział w rozgrywkach na szczeblu klasy okręgowej zajmując miejsce w środku tabeli.
W dniu 21 stycznia 1994 roku na walnym Zebraniu Sprawozdawczo Wyborczym w wyniku przeprowadzonego głosowania jednomyślnie postanowiono powołać do życia Lwóweckie Towarzystwo Piłkarskie ''Pogoń'' Lwówek jako kontynuatora działalności MLKS ''Pogoń'' Lwówek i Towarzystwa Gimnastycznego ''Sokół''.
W sezonie 1994/1995 i 1995/1996 LTP Pogoń Lwówek ogrywa się w klasie okręgowej nabywając doświadczeń, które już niebawem będą procentowały osiągnięciami sportowymi w historii klubu ze Lwówka.
W czerwcu 1996 decyzją Rady makroregionu Północno - Zachodniego zostają zlikwidowane rozgrywki w klasie makroregionalnej. W uzupełnieniu tych zmian Poznański OZPN wprowadza w swoim okręgu rozgrywki na szczeblu IV ligi. Do tej klasy zostaje włączony czołowy zespół klasy okręgowej Pogoń Lwówek. Ten niespodziewany dla piłkarzy awans okazał się w pełni uzasadniony. Przez cały cykl rozgrywek w sezonie 1996/1997 piłkarze należą do czołowych drużyn uczestniczących w rozgrywkach IV ligi, a w końcowej klasyfikacji zajmują wysokie trzecie miejsce.
Końcowa tabela IV ligi za sezon 1996/1997 przedstawiała się następująco:

Groclin - Dyskobolia Grodzisk 30 73 79:23
Olimpia - Bolplast 30 72 82:25
Pogoń Lwówek 30 55 61:38
Sokół Pniewy 30 55 65:44
Patria Buk 30 53 55:42
NKS Niepruszewo 30 48 48:37
Warta Śrem 30 43 54:50
Victoria Września 30 40 44:47
Polonia Nowy Tomyśl 30 37 37:42
Sparta Szamotuły 30 36 51:67
Sparta Oborniki 30 34 45:49
Polonia Poznań 30 32 41:73
Tarnovia Tarnowo Podgórne 30 27 33:52
Kłos Zaniemyśl 30 25 24:56
Mieszko Gniezno 30 24 28:66
Lechia Kostrzyn 30 20 28:64

W czerwcu 1997 roku kolejna zmiana organizacji rozgrywek na szczeblu makroregionalnym Decyzją Rady Makroregionu zostaje utworzona IV liga makroregionalna w dwóch grupach: północnej i południowej. W tej ostatniej udział biorą czołowe zespoły piłkarskie z OZPN Gorzów, Piły i Poznania.
Pogoń Lwówek zajmując trzecie miejsce w IV lidze Poznańskiego OZPN zapewniła sobie ,z urzędu, prawo gry w nowo utworzonej IV lidze Makroregionalnej!
Ze zrozumiałą obawą przystępowali zawodnicy ze Lwówka do nowych wyzwań, jakie za sobą niosła IV liga Makroregionalna, bowiem przeciwnicy musieli budzić szacunek. Olimpia Poznań, Warta Śrem, Orzeł Międzyrzecz to przeciwnicy drużyny ze Lwówka. I znów sukces w tak doborowym towarzystwie Pogoń zajmuje 8 miejsce a klasyfikacja za sezon 1997/1998 wygląda następująco:

Warta Śrem 34 76 102:24
Orzeł Międzyrzecz 34 75 82:25
Huragan Pobiedziska 34 72 101:36
Olimpia Poznań 34 69 102:38
Patria Buk 34 69 83:34
Polonia Środa 34 67 87:30
Sokół Pniewy 34 62 78:42
Pogoń Lwówek 34 52 61:45
Celuloza Kostrzyn 34 51 62:44
Orzeł Biały Wałcz 34 47 61:56
Błękitni Dobiegniew 34 41 40:80
Sparta Złotów 34 37 58:73
Fortuna Wieleń 34 35 40:61
Sokół Damasławek 34 30 46:91
Nielba Wągrowiec 34 35 35:77
Zamek Gołańcz 34 24 43:88
Polonia Lipki 34 21 33:145

Szkoleniowcami piłkarzy LTP Pogoni Lwówek byli wówczas Eugeniusz Samolczyk i Marek Giese, a kadrę zespołu stanowili: M.Bakoś, B.Bimkiewicz, P.Białkowski, N.Borowy, B.Cegielski, J.Czapracki, P.Fornalik, R.Jankowski, M.Kaliński, A.Komin, J.Kosicki, A.Kubik, R.Michałowski, D.Oszmałek, M.Przybysz, N.Radecki, M.Smolicz, T.Stankiewicz, S.Urbaniak, K.Walczyk, M.Wojtysiak, M.Zaporowski, T.Zimny, W.Kamiński.
W sezonie 1998/1999 następuje istny kontredans w obsadzie trenerskiej I - go zespołu. Daniel Dyluś, Dariusz Wojtasiński, Jerzy Krzyżanowski obejmują kolejno posady trenerskie we Lwówku.
Pogoń zajmuje w końcowej tabeli 12 miejsce, a ostateczna klasyfikacja za sezon 1998/1999 przedstawia się następująco:

Lubuszanin Drezdenko 34 87 68:15
Polonia Środa Wlkp 34 76 93:37
Huragan Pobiedziska 34 71 86:32
Orzeł Biały Wałcz 34 71 61:39
Olimpia Bolplast Poznań 34 58 52:40
Lech II Poznań 34 54 75:39
Celuloza Kostrzyn 34 54 55:39
Patria Buk 34 53 61:56
Groclin Grodzisk Wlkp 34 53 57:44
Orzeł Sparta Międzyrzecz 34 52 55:67
Sparta Oborniki 34 43 71:69
Pogoń Lwówek 34 38 54:64
Unia Swarzędz 34 34 47:84
Czarni Browar Witnica 34 31 33:61
Luboński KS 34 29 47:72
Polonia Chodzież 34 25 46:86

Tak więc jubileuszowy, 90 rok istnienia klubu ze Lwówka zastaje piłkarzy w rozgrywkach IV ligi. Przed Pogonią nowe wyzwania, nowe cele. Klub okrzepł organizacyjnie, posiada bardzo dobrą bazę szkoleniową. W drużynie grają młodzi, perspektywiczni zawodnicy. Dużą uwagę przykłada się do pracy z młodzieżą. W sezonie 1999/2000 Pogoń zgłosiła do rozgrywek zgłosiła 2 drużyny.
Od 1987 roku przy miejscowej szkole podstawowej powstał Uczniowski Klub Sportowy UKS Lwówek.
Podbudowana dzięki staraniu władz miasta nowa hala sportowa jest obiektem, który może być przedmiotem zazdrości czołowych klubów piłkarskich w Polsce.
Zarząd klubu stawia sobie nowe zadania organizacyjne i sportowe.

1999 - 2009

1999 - do dnia dzisiejszego

W latach 90 stadion otrzymuje nową murawę, trybunę krytą i dwie trybuny otwarte, remontowane są szatnie, łaźnie oraz magazyny sprzętu sportowego. Udaje się to Zarządowi Klubu wykonać bez środków Urzędu Miasta i Gminy. To bezinteresowny wkład mieszkańców naszej gminy, którzy nie szczędzili własnych środków finansowych i czasu. Wtedy to zostaje wybudowany budynek klubowy, w którym mieszczą się: administracja klubu, magazyn sprzętu sportowego, pralnia, suszarnia, łaźnia przy szatni, pomieszczenie trenerów z aneksem sanitarnym oraz część przeznaczona na działalność hotelarsko - gastronomiczną (hotel z kuchnią i zapleczem). Ta budowa wykonana została również czynem obywatelskim, wsparta przez Urząd Wojewódzki. Działalność sportowa Klubu oparta jest na 4 zespołach piłki nożnej tj. 3 drużyn młodzieżowych i drużyny seniorów. Środki finansowe pochodzą z różnych źródeł. Najważniejszym jest dotacja Urzędu Miasta i Gminy Lwówek, środki wypracowane z działalności gospodarczej, składek członkowskich, biletów wstępu i darowizn sponsorskich. Drużyny młodzieżowe biorą regularnie udział w rozgrywkach na szczeblu Wlkp ZPN w Poznaniu i zupełnie przyzwoicie sobie radzą zajmując zadowalające miejsca w tabelach. Szkoleniem zajmują się przygotowani do prowadzenia zajęć instruktorzy oraz trenerzy I klasy.

Zespół seniorów w 2001 roku spada z IV ligi co powoduje obniżenie poziomu sportowego i w następnym roku degradacją do klasy ''A''. W zaistniałej sytuacji zmieniają się trenerzy, odchodzą zawodnicy a zarząd zostaje z problemami organizacyjnymi oraz finansowymi (odchodzą sponsorzy). Trudno pozbierać się po dotkliwych stratach a o oczekiwany awans do klasy okręgowej bardzo trudno. Zatrudniony Adam Czoperski nie uzyskuje awansu, nie udaje się też następcom R. Miczyńskiemu, J. Paczkowskiemu, P. Minge. Dopiero po objęciu zespołu przez Mirosława Wyrwasa dochodzi do oczekiwanego awansu do klasy okręgowej (2005r), który w lipcu nagle składa rezygnację. Zarząd w trybie nagłym zatrudnia Włodzimierza Bajera na stanowisko trenera I zespołu. Jednak zawodnicy niechętnie przyjmują trenera, odchodzi kilku zawodników i wydaje się, że sytuacja wygląda na opanowaną. W przerwie wiosennej dochodzi jednak do rezygnacji trenera i odejścia z klubu. Zespół przejmuje grający zawodnik Dariusz Oszmałek, który prowadzi zespół do końca rundy jesiennej 2006 r. Pozycja w tabeli jest niezadowalająca (blisko strefy spadkowej). Nowym trenerem zostaje odkrywca talentu Mirosława Szymkowiaka Mieczysław Petlicki z którym przychodzą nowi zawodnicy zespół pewnie utrzymuje się w kl. okręgowej. W następnym roku przegrywając ostatni mecz na własnym stadionie z Patrią Buk 2:3 i Pogoń jest 3 w tabeli nie awansuje do IV ligi. Dopiero w roku jubileuszu 100 lecia Klubu Pogoń zdobywa upragniony awans (26 meczy, 61 punktów, bramki 62:26) wyprzedzając Tarnovię Tarnowo Podgórne o 5 punktów a TS Skórzewo o 9 punktów. Zwycięża także dwukrotnie w derbach Lwówka. Pogoń tym awansem daje wiele radości kibicom, działaczom, sponsorom i władzom samorządowym ze Lwówka. W sezonie 2009/2010 Pogoni przychodzi rywalizować z takimi firmami jak Sokół Pniewy czy Dyskobolia Grodzisk,mecze z tymi zespołami Pogoń wygrywa z pozostałymi zawodzi bilans rundy to 5 zwycięstw 1 remis i 10 porażek. Nadzieją jest zatrudnienie nowego perspektywicznego trenera Sławomira Dyzerta. Dbałość o dobry stan murawy jak i infrastruktury sportowej doprowadziły że delegat UEFA wizytujący nasz obiekt wydał pozytywną opinię umożliwiającą organizację meczu eliminacyjnego do Mistrzostw Europy Juniorów. Zarząd Wlkp. ZPN w Poznaniu przyznaje organizację meczu Cypr - Łotwa zarządowi Pogoń Lwówek w wrześniu 2003r.
W 2009 roku odbywają się z okazji jubileuszu 100 lecia istnienia dwamecze okolicznościowez Lechem Poznań, w drugim meczu zzawodnikami Ekstraklasy.
Pogoń organizuje również przez dziesięć lat letni turniejmemoriałowy im Roberta Adamskiego.
100 letnia historia klubu nie wyglądałaby tak okazale gdyby nie przychylność kolejnych władz samorządowych. Dzięki ich zrozumieniu duma zespołu Pogoni Lwówek czyli stadion z zapleczem pięknieje w oczach , mamy pełno wymiarową halę sportową z siłownią i oddany w roku jubileuszu piękny obiekt ,, Nasze boisko - Orlik 2012 " który jest chlubą Lwówka i miejscem rywalizacji dla przyszłych pokoleń.

dane: biuletyn z okazji 100 - lecia >sportu i Lwóweckiego Towarzystwa Piłkarskiego ,, Pogoń,,